Terwijl ik in december -net als de meeste ondernemers- druk aan het werk was, en weer veel te laat met het versturen van nieuwjaarskaartjes, relatiegeschenken en kerstpakketten, bracht het CBS een rapport uit over ZZP’ers. Op verzoek van het kabinet deed zij onderzoek naar de oorzaken en economische gevolgen van de enorme groei aan ZZP’ers de laatste jaren. Het percentage blijft namelijk groeien, en inmiddels zijn er in Nederland meer dan een miljoen zelfstandigen! Ook is een steeds groter deel van de bevolking in ieder geval een periode van zijn leven ZZP’er.
De conclusies van het rapport kunnen niet wereldschokkend worden genoemd: ZZP’ers zijn een groep met vele gezichten. Zowel hoog- als laagopgeleiden, vrouwen en mannen, ouderen en jongeren, bieden zowel hun diensten als producten aan. Waarom deze trend blijft groeien of wat de gevolgen hiervan voor de sociale en economische stabiliteit wordt uit dit rapport nog niet duidelijk. Ook geeft het rapport geen handvatten voor een beter beleid om deze brede groep te faciliteren, een beleid dat ons inziens overigens wel dringend nodig is!
En… dat ZZP’ers een buitengewoon diverse groep vormen had ik het CBS ook kunnen vertellen (voor toekomstige onderzoeksprojecten ben ik voor een redelijke prijs als adviseur in te huren). Uit eigen ervaring weet ik dat zelfs een individuele zelfstandige zich altijd beweegt op een spectrum van pieken en dalen, vettere en magere jaren.
Waarom worden mensen eigenlijk ZZPer of ondernemer? Voor veel mensen is het ondernemerschap iets dat langer gelokt heeft, maar voor de crisis stroomden de meesten na hun opleiding rechtstreeks een baan in en was de drempel om ondernemer te worden te hoog. Waarom zou je het risico nemen? Je kan niet meteen een huis kopen, je hebt geen recht op sociale zekerheid en je moet alle boontjes zelf doppen (inclusief het zelf kopen van een kerstpakket). Maar sinds de crisis blijkt het ondernemerschap voor veel mensen een reële of soms zelfs de enige optie voor werk. Voor sommige mensen is dit het duwtje in de rug dat ze nodig hadden, voor anderen, laten we eerlijk zijn, een frustrerende situatie.
Als ik een vriendin en collega ZZPer spreek komt het kerstpakket naar boven. Niet dat ik altijd op een kerstpakket heb zitten wachten, of dat ik het nu niet zelf kan kopen. Misschien mis ik wel het gezamenlijk gemopper / de blijde gezichten bij het koffiezetapparaat en wil ik onderdeel uitmaken van een collectief!
En ja, ook daarom heb ik een jaar geleden WNKL opgericht, een initiatief dat door lokale evenementen en festivals ZZP’ers met elkaar verbindt. Zodat ze elkaar kunnen aanspreken en helpen, op een informele manier, zoals je vroeger bij het koffieapparaat met een collega de dag besprak. In welke sector je ook zit, wat je ook aanbiedt en of je het ZZPschap nu ervaart als een vloek of een zegen, we hebben allemaal een plek nodig om samen te komen. En WNKL hoopt die plek wederom te kunnen bieden in 2015!
Kom dus vooral naar de OpenCoffee op donderdag 15 januari, of de BouwWNKL op 21 januari! Graag tot dan!
Nathalie
